Ana, ha recuperado los cuentos que me escribe por mi cumpleaños... digamos que este fue el primero de unos cuantos...

Muchas gracias, reina de la república independiente de Cacheiras... gracias, por cada una de tus letras :) 

Marta, 7.5.97

Erase unha vez que se era, unha rapaza na eira,

cálida como un mencer de vran, dourada como un grau de millo.

brinco de volvoreta con espigas por cabeleira

vestida cun grande sorriso e dous luceros en sarillo

Un domingo de maio, hai agora vintecinco anos

Erase unha vez que se era, unha rapaza larpeira

Nada en día de folgar e alegria, bebeu da vida a canos

Encheu a todos de ledicia desde a mañá primeira

Cun corazón duas tallas máis alá das habituales

Erase unha vez que se era, unha rapaza senlleira

Grande e fermosa, espalla simpatia a raudales

e ilumina coa mirada a quen se achega a súa veira

Sen esquecer un bico azul para quen con amor a arrolou

Erase unha vez que se era, unha rapaza brincadeira

bicos que navegan polo vento e a voz da aboa achegou

Agarimos revividos, a flor máis bella da primaveira

Camisiña e canesú, moneca de sol vestida de mar

Erase unha vez que se era, unha rapaza de Cacheiras

Meniña grande dos meus ollos nunca te canses de amar

Deixa que as penas e as tristezas pasen por ti silandeiras

E non te demores con elas máis do que sexa preciso

que se de todo conven aprender, é máis que nada das alegrías

das que acopio debes facer, para ter sempre un sorriso

con que alimentar as tardes sombrías.